We have your money!

Ég fór ásamt góðum hópi fólks á leik Íslands og Hollands sem leikinn var í Rotterdam á laugardaginn.   Öll blöð og allir sjónvarpsþættir eru uppfullir af efni um Ísland og Icesave í Hollandi þessa dagana og landið málað sem eitthvert risastórt nígeríusvindl.  Það var því dálítið sérstakt að mæta á landsleik Íslands og Hollands undir þessum kringumstæðum.
 
Fyrsti maðurinn sem ég hitti þegar ég kom útúr rútunni reyndi að selja mér trefil.  Þegar hann sá að við vorum frá Íslandi tók hann upp nokkra seðla úr vasanum og hélt þeim fyrir framan okkur og spurði hvort við ætluðum að skila  þeim peningunum.  Hann sagði eitthvað á þessa leið: Give us back the money.
 
Hitti fólk sem hafði verið í borginni um daginn og þau höfðu lent í þessu trekk í trekk.  Þetta er s.s. vel auglýst hér í Evrópu eins og fólk kannski veit.

Svo fórum við í litla hólfið á vellinum sem er ætlað stuðningsfólki útiliðsins.  Þar var íslensk fjölskylda fyrir framan okkur gjörsamlega á sneplunum.   Dóttirin dauð og ælandi, foreldrarnir hoppandi um blindfull og öskrandi á aðra Íslendinga og nuddandi rassinum í hvort annað. 
 
Þegar Holland skoraði fyrra markið tóku tveir miðaldra Íslendingar sig til (voru ekkert mjög drukknir) og flögguðu risastórum fána í átt til stuðningsmanna Hollendinga og þar stóð:  WE HAVE YOUR MONEY!  (sjá mynd).
 
Ég skil ekki alveg hugsunina á bakvið slíkan gjörning.  Fólk í Hollandi er hugsanlega að missa ævisparnaðinn á Icesave og vitað mál að þetta var gríðarleg ögrun í garð Hollendinga (sem voru nota bene um 50.000 þarna á vellinum).  Sem betur fer komu öruggisverðir og tóku af þeim fánann.  Veit ekki hvernig þetta hefði farið ef þeir hefðu fengið að flagga honum áfram óáreittir.
 
Þetta er orðin ansi furðuleg staða sem við smáþjóðin erum komin í.   Í fyrsta skiptið á ævinni hef ég lent í því að verða fyrir aðkasti vegna þjóðernis míns á erlendri grundu.  Það er ekki skemmtileg upplifun verð ég að segja.
 
Ég er samt stoltur af uppruna mínum og stoltur af því að vera Íslendingur.   Það er hinsvegar ansi mikið björgunarstarf framundan, við þurfum að ná ærunni á ný.  Hvort sem það tekur 5 ár eða 30.   Við munum vinna okkur útúr þessu og endurheimta orðsporið.